14 wettelijke allergenen

Personen die overgevoelig zijn voor bepaalde voedingsbestanddelen (allergenen), moeten voldoende worden geïnformeerd over de mogelijke aanwezigheid ervan in voedingsmiddelen. De Europese verordening nr. 1169/2011 voorziet dat de informatie over de aanwezigheid van deze allergenen duidelijker wordt vermeld. Bovendien is deze verplichting ook van toepassing op niet-verpakte voedingsmiddelen, zoals bijvoorbeeld voor voeding dat in restaurants en kantines wordt verkocht. De verschillende Europese lidstaten moeten zelf vastleggen hoe dit moet gebeuren. In België werd hiervoor een Koninklijk besluit (van 17 juli 2014) gepubliceerd. Beide wetgevingen zijn van toepassing sinds 14 december 2014.

14 wettelijk verplicht te vermelden allergenen

14 allergenen zijn verantwoordelijk voor meer dan 90 % van de voedselallergieën. Deze groepen moeten verplicht op het etiket worden vermeld als ze in het voedingsmiddel verwerkt zijn.

1. glutenbevattende granen (tarwe, rogge, gerst, haver en spelt)
2. schaaldieren
3. eieren
4. vis
5. pinda's (aardnoten)
6. soja
7. melk en zuivelproducten (inclusief lactose)
8. schaalvruchten (amandelen, hazelnoten, walnoten, cashewnoten, pecannoten, paranoten, pistachnoten, macadamianoten)
9. selder
10. mosterd
11. sesamzaad
12. sulfieten (als de hoeveelheid hoger is dan 10mg/kg of 10ml/liter)
13. lupine (plantensoort)
14. weekdieren zoals mosselen en oesters

Niet verpakte voedingsmiddelen

Iedereen die voedingsmiddelen verkoopt moet in staat zijn de informatie over de aanwezigheid van allergenen aan zijn klanten te geven. Dit betekent dus ook in bakkerijen, slagers, viswinkels, kaaswinkels, kruidenierswinkels en supermarkten de informatie beschikbaar moet zijn. Ook horecazaken, kantines in scholen, ziekenhuizen en bedrijven, frituren, snack- en sandwichzaken moeten hun klanten correct kunnen informeren.
De informatie moet voor de klant beschikbaar zijn voordat de aankoop plaatsvindt. Op die manier kan de allergische consument goed geïnformeerd beslissen of het voedingsmiddel voor hem geen gezondheidsrisico inhoudt.
De informatie kan schriftelijk worden gegeven door middel van goed zichtbare bordjes, plakkaten, affiches of op de menukaart. Tevens moet de consument worden gewaarschuwd dat de samenstelling van de verkochte producten kan veranderen. Bedoeling is de allergische consument aan te moedigen om de informatie te controleren telkens als het recept van de producten of van hun ingrediënten wijzigt. De informatie mag ook onder strikte voorwaarden louter mondeling worden meegedeeld. Enkele van de voorwaarden zijn dat er steeds een bekwaam, hiertoe opgeleid persoon in de zaak aanwezig is die op louter verzoek van de klant de nodige informatie correct kan verstrekken en dat hiertoe duidelijke procedures voor het personeel zijn uitgewerkt.